Gruzja to prawdziwa oaza historii i uprzejmości wśród pustyń Europy, gdyby tak opisać to poetycko. W roku 2018 Gruzja obchodziła setną rocznicę swojej rewolucji i utworzenia niepodległego państwa. Poniżej przeczytacie o najbardziej fascynujących aspektach tego uroczego kraju.
Kolebka wina
Niektórzy twierdzą że pionierami wina byli Francuzi lub Włosi albo Hiszpanie, jednak to Gruzja zajmuje się produkcją wina aż od czasów starożytnych.
Dzięki wielu żyznym dolinom i zboczom,Zakaukazie jest doskonałym miejscem do uprawy winorośli i produkcji wina. Trwa to tutaj już od około ośmiu tysięcy lat.
Jak można sobie wyobrazić, po wielu tysiącleciach spędzonych na doskonaleniu swojej winnej produkcji, tradycje winiarskie Gruzji ściśle związały się zarówno z jej gospodarką, jak i tożsamością narodową. Dzięki temu proces produkcji wina w Gruzji, a dodać należy, że jest on unikatowy ponieważ do produkcji wina wykorzystuje się gliniany dzban zwany qvevri , został uznany przez UNESCO za „niematerialne dziedzictwo kulturowe”.
W Gruzji uprawia się aż 400 odmian winogron. Kachetia to jeden z najbardziej znanych regionów winiarskich Gruzji, a pośród niego rozróżnić można mniejsze mikroregiony Telavi i Kvareli. Inne regiony popularne dzięki uprawie winorośli i produkcji wina to Kartli, Imereti, Racha-Lechkhumi i Kvemo Svaneti, Adjara i Abchazja.
Podczas gdy Gruzja była ojczyzną dla wielu mitycznych bohaterów, zrodziła ona również kilka niezwykle wpływowych postaci historycznych.
W Gruzji urodził się Józef Stalin w 1878 roku. Tam też uzyskał wychowania i wykształcenia. Władca ZSSR urodził się w gruzińskim miasteczku Gori, położonym w Gruzji wschodniej, i w średniowieczu służyło jako twierdza wojskowa.
Dziś w mieście znajduje się dość kontrowersyjne Muzeum Stalina, w którym gromadzone są artefakty przedstawiające życie Stalina. To bardzo popularna atrakcja Gruzji, często odwiedzana przez wycieczki do gruzji.
Świąteczne tradycje Gruzji
Bardzo istotnym elementem kultury Gruzji są gruzińskie święta zwane suprami .
Supra to ścisły zestaw zasad, które obowiązują niezależnie od wielkości i rodzaju uczty. Tamada, funkcja na kształt wodzireja, jest wybierany przez gości i wznosi każdy toast podczas wspólnej biesiady. Zgodnie z gruzińską tradycją tamada musi mieć umiejętności dobrego mówcy, ale również musi umieć pić duże ilości alkoholu bez okazywania oznak nietrzeźwości.
W ciągu całego przyjęcia tamada wznosi toasty o i przemawia. Po przemówieniu tamady, gruzińscy goście wznoszą toasty na wybrany temat w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, przy czym każdy gość, który chce przemówić, podnosi kieliszek a następnie opróżnia jego zawartość. Gdy już wszyscy skończą swoje przemowy na dany temat, tamada proponuje nowy toast i w ten sposób gruzińska uczta trwa w najlepsze.
Kobieta u władzy
Pierwszą kobietą która samodzielnie rządziła Gruzją byłą Królowa Tamar. Panowała w Gruzji od 1184 do 1213, czyli latach które określane bywają jako gruziński Złoty Wiek.
Tamar urodziła się w 1166 roku jako córka króla Jerzego III i królowej Burdukhan. Według legendy król Jerzy wcześnie zdecydował, że jego córka, jego pierwsze dziecko, odziedziczy tron. Był to spory szok dla społeczeństwa ponieważ w owym okresie Gruzja nie miała przywódcy płci żeńskiej, dlatego król Jerzy nazwał Tamar swoją współwładczynią w 1178 roku, gdy miała zaledwie 12 lat. Wyłącznym władcą została ona dopiero po śmierci ojca w 1184 roku. Królowa Tamar ostatecznie umocniła swoją władzę i skutecznie władała w Gruzji zyskując sobie ogromny społeczny szacunek. Armia gruzińska pod rządami Tamar odparła inwazje muzułmańską. Królowa gruzińska przyczyniła się również do ogromnego rozwoju Gruzji jeśli chodzi o terytorium i kampanie wojenne a także kulturę. Królowej postawiono w Gruzji wiele pomników , poświęcono jej również liczne dzieła literackie.
